Pojęcia Yin i Yang są charakterystyczne dla kultury Chin i sąsiednich krajów, które importowały je z Chin przed wiekami, czy tysiącami lat. Można zadać pytanie w jaki sposób i kiedy pojawiły się te pojęcia?
Na podstawie znajomości historii Chin wiemy, że
Yin i
Yang były obecne w
kulturze Chin "od zawsze". Zanim zaczęto je nazywać, używano już ich synonimów. W
Yijing (I Ching), starożytnej księdze wróżb, która jest podstawą i
fundamentem cywilizacji chińskiej Yin i
Yang były przedstawiane w
postaci przerywanych (Yin) i
ciagłych (Yang) kresek. Cała księga Yijing opowiada o
ewolucji wszelkich bytów, zjawisk i
procesów, jakie istnieją we Wszechświecie. Wszystko, co jest składa się z
najpierw grubszych, potem subtelniejszych, a
wreszcie bardzo subtelnych emanacji i
gier sił Yin i
Yang.
Jak starożytni Chińczycy doszli do takiej precyzji i
subtelności w
opisywaniu swojego życia i
otaczającego ich świata?
Momentem historycznym, w
którym teoria Yin i
Yang mogła powstać było przejście społeczeństwa chińskiego z
okresu życia w
lasach i
w górach, czyli w
czystej, nieskażonej i
"otulającej" ludzi przyrodzie do życia na ogołoconych z
lasów, nagich równinach i
pagórkach w
społeczeństwie rolniczym,
Mieszkańcy lasów, szczególnie w
ciepłym klimacie, pozbawieni są szerokiej perspektywy i
możliwości obserwacji ostrej biegunowości zjawisk.
Drzewa i
góry chronią przed mocnymi zmianami w
nasłonecznieniu i
temperaturze, chronią też przed deszczem. Pogoda jest stabilniejsza. Nie ma wielkich powodzi, bo las w
naturalny sposób wchłania nadmiar wody, nie wtedy kiedy woda płynie już w
korytach wielkich rzek, ale dużo wcześniej, u
źródeł małych cieków wodnych z
których te wielkie rzeki powstają.
Na otwartych, bezleśnych równinach jest zupełnie inaczej. Życie ludzi oraz także uprawianych przez nich roślin i
chodowanych zwierząt zagrożone jest ze strony spolaryzowanych sił natury. Upał i
susza (Yang) oraz mrozy, deszcze i
powodzie (Yin) skłoniły ludzi do refleksji nad bigunowością zjawisk i
sił przyrody.
Istniały więc naturalne warunki do zauważenia biegunowości, Niebo/Ziemia, Słońce/Ksieżyc, światło/ciemność, susza/wilgoć i
innych fenomenów układających się w
dualność
Yin/Yang.
Do powstania teorii potrzebny był jeszcze jeden czynnik. Ten czynnik, to wielka wrażliwość, umiejetność obserwacji i
zrozumienia przyrody, połączone z
odpowiednią refleksją i
warsztatem filozoficznym.
Tego sposobu myślenia dostarczyli starożytni taoiści, mędrcy z
gór, którzy od wygód cywilizacji miejsko-rolniczej woleli bezposredni kontakt z
przyrodą. Do miast powracali tylko okresowo, aby sprawdzić jakość swojej kultywacji Najwyżzszej Zasady rządzącej światem, czyli Tao.
Zauważyli oni, że przetrwanie w
cywilizacji rolniczej zależy od równowagi Yin/Yang. O
ile mieszkańcy lasów nie musieli troszczyć się i
opiekować roślinami oraz zwierzętami, o
tyle rolnicy byli w
pełni uzależnieni od gry sił przyrody. Każda powódź, czy susza mogły zniszczyć plony i
zapasy żywności, zabić rośliny, zwierzęta, a
nawet ludzi. Dlatego ludzie, aby przeżyć zaczęli coraz bardziej ingerować w
przyrodę. Aby robić to skutecznie musieli bardziej lub mniej spontanicznie lub racjonalnie utworzyć teorie opisujące grę sił przyrody. Podstawową, bo opisujacą dualność sił przyrody była właśnie teoria Yin Yang.
Zapraszamy też na Youtube: , FB oraz na Google+