TRADYCYJNA MEDYCYNA CHIŃSKA

Jeżeli chcesz otrzymywać informacje o zajęciach i szkoleniach, podaj swój email:

Diagnoza w  Tradycyjnej Medycynie Chińskiej

W ciągu tysiącleci swojego rozwoju Chińska medycyna rozwinęła niezwykle subtelny i  skomplikowany system związków między zewnętrznymi objawami i  stanem narządów wewnętrznych Zang Fu. W  klasycznym okresie chińskiej medycyny, opisanym w  klasyce Żółtego Cesarza Huang Di Nei Jing, przez stan zdrowia uważano głównie obraz energii w  odpowiednich meridianach, a  głównym sposobem diagnozy była diagnoza z  pulsu. Taki energetyczny obraz jest bardziej zrozumiały i  użyteczny dla akupunkturzystów. We współcesnej Tradycyjnej Medycynie Chińskiej dominuje ziołolecznictwo, które jest bardziej związane z  materią, niż z  energią i  dlatego związek objawów zewnętrznych ze stanem poszczególnych narządów Zang Fu w  dzisiejszych czasach jest bardziej użyteczny i  szerzej stosowany. Podstawową metodą diagnozy jest diagnoza z  języka.

W diagnozie chińskiej medycyny używa się wszystkich możliwych do uzyskania bez ingerencji wewnątrz ciała objawów. Będą to na przykład: stan skóry, włosów, paznokci, zapachy, dźwięki stan ducha, emocje i  inne. Jednak szczególnie zaawansowane i  użyteczne są dwa systemy diagnozy: z  pulsu i  z języka.
Powstanie tych systemów diagnozy uzasadnia teoretyczna zasada, mówiąca że "stan części składowej odzzwierciedla stan całości". Jest to zastosowanie taoistycznego twierdzenia o  równoważności Mikrokosmosu i  Makrokosmosu.
W chińskiej medycynie używa sie tradycyjnej klasyfikacji na cztery metody diagnozy.

• Cztery podstawowe metody diagnozy
   
• Diagnoza ze snu, spania i ich zaburzeń
   
• Diagnoza z języka
   

zobacz:

Cztery podstawowe metody diagnozy · Diagnoza ze snu, spania i ich zaburzeń · Diagnoza z języka